Bijna een jaar na de lancering van energiedelen zijn er 2.000 opgestarte projecten. Of afhankelijk van hoe je het bekijkt: nog maar 2.000. “Alle begin is moeilijk”, geeft netbeheerder Fluvius toe. “De grote struikelblokken zijn de trage opstart én de extra kosten die de leverancier aanrekent”, zegt Laura Clays van Testaankoop. Ook voelen sommige eerste klanten zich bedrogen: “Als mijn dochter mijn stroom niet binnen het kwartier verbruikt, gaat hij voor weinig geld het net op. Energiedelen is eerder energie stelen.”
Ad l’Espoir uit Lanaken deelt de groene stroom van zijn zonnepanelen met zijn dochter. “Mijn batterij is bij dit zonnige weer goed vol. De overtollige stroom deel ik dus met haar, maar omdat zij overdag aan het werk is, verbruikt ze daar maar een fractie van. De rest gaat weer het net op. Vorige maand kreeg ik daar van mijn energieleverancier 2,77 euro voor. Als ik diezelfde hoeveelheid kilowattuur stroom van hen zou moeten kopen, was dat veel duurder. Ik vind dat eerder energie stelen in plaats van energiedelen.”
Energiedelen kan sinds 1 juli vorig jaar met iemand uit je omgeving of met een project (een energiegemeenschap van burgers die samenwerken, een gemeente, …). Die gedeelde stroom kan je gratis geven of er een onderling afgesproken bedrag voor vragen.
Aanvraag duurt maanden
Behalve die voorwaarden, duiken nog enkele struikelblokken op. De ombudsman Energie krijgt alleen al dit jaar meer dan 30 klachten over de moeilijke opstart van het energiedelen. Radio2-luisteraar Herman Verschoren deed op 10 februari een aanvraag bij zijn leverancier om zijn energie te kunnen delen met zijn tweede woonst. “We zijn nu 4 maanden, een dozijn mails en ontelbare telefoontjes later en ik kan nog altijd niet aan energiedelen doen. Natuurlijk is het voor mijn leverancier voordeliger dat mijn opgewekte stroom terug naar het net wordt gestuurd. Is dit de reden waarom het zo lang duurt?”, vraagt hij zich af.
De deler betaalt dan nog eens kosten
Maar eenmaal je je stroom deelt, worden er blijkbaar door de leverancier soms ook hoge kosten aangerekend aan de deler. “Die kosten zouden er zijn omdat het bijhouden van beide digitale tellers nog manueel moet gebeuren. Dat neemt de zin om te delen uiteraard ook weg”, zegt Laura Clays.
Zou het kunnen dat leveranciers zich zorgen maken over hun bestaansreden, als wij met zijn allen gaan energiedelen in de toekomst? Toch zal energiedelen cruciaal zijn in een toekomst waar energie wel eens schaars zou kunnen worden.